برای نفس

اصول‌گرا-اصلاح‌طلب یک دوگانه نیست و رسمیت ندارد؛ تنها بهانه‌ای است که از طریق آن استقلال سیاسی امت را کم‌کم مانند کشورهای غربی از ساختار سیاسی کشور حذف کنند. ما در کشور یک دوگانه داریم آن هم خادمان به مستضعفین و اسلام ناب و خادمان به سرمایه‌داران و اسلام آمریکایی است.

از نمونه‌های تلاش برای حذف امت و حاکم کردن نامردان بر کشور از طریق دوگانه موهوم اصولگرا-اصلاح‌طلب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1-در انتخابات 92 (ریاست جمهوری) مطرح کردند که می‌خواهیم قانون کنیم که هرکس می‌خواهد کاندید شود باید از فلان قدر از سیاسیون تاییدیه بیاورد تا بتواند در انتخابات ثبت‌نام کند.

2-انتخابات مجلس را استانی کنیم و نمایندگان دیگر مربوط به هر شهر نباشند و لیست استانی داده شود.

3- کسی گفت: دو طیف اصول‌گرا و اصلاح‌طلب کشور را میان خودشان تقسیم کنند تا دیگر دعوایی در کشور نباشد.

4-دیگری گفت: شورای نگهبان باید کاری کند که از همه گروه‌ها در انتخابات و مجلس باشد نه اینکه مجلس فقط مربوط به یک گروه باشد. ( شورای نگهبان مسئول است هر فرد -نه هر گروه- را در چارچوب اسلام و قانون اساسی تایید یا رد صلاحیت کند که خدایی نکرده خائن به ملت نباشد. دیگر اگر گروهی بیشتر افرادش به مردم نامردی می‌کنند تقصیر خودشان است نه مردم. کشور ما هم کشور تک صدایی است نه چند صدایی. تک‌صدایی خدمت به اسلام و مستضعفین.)

5-و...

کشور ما همه ساختارهایش به حول و قوه‌ی الهی باید مستقل و مردمی باشد و بماند. نه اینکه مثل غرب چراگاه گروه‌های مختلف خادم به تحجر و تجدد شود.